Säntis Brummans

Het Liberal Arts Tussenjaar viel voor mij samen met een transformatie. Gelukkig was hier ruimte voor. Dingen vroegen mij om doorvoeld en doorleefd te worden. De kunsten, dansen, schrijven en spreken hielpen me om dit te doorvoelen, te verwoorden en te verwerken. Kwetsbaarheid werd gezien als kracht en opende de poorten naar verbinding. Ik mocht dit allemaal meemaken in het bijzijn van mooie, inspirerende mensen die ieder hun eigen unieke verhaal vertelden. Verbinding was er in woorden en stilte. Dit jaar heeft me dichter bij mezelf gebracht.

Door de studie kunstzinnige therapie kan ik deze weg nu vervolgen. Een weg waar ik mijzelf en de ander beter mag leren kennen doormiddel van de kunst. Ik hoop de positieve, helende  krachten die ik nu ervaar door het kunstzinnig proces later door te mogen geven. Zoekende ben ik hier ook naar een poort, om mijzelf te uiten, de ander te ontmoeten en zo de verbinding te ervaren.

Ik heb in dit jaar hoop mogen zien voor de toekomst die nieuwe tijden aankondigt. Tijden van uitdagingen en onzekerheden. Hoe kunnen wij oplossingen vinden voor de vragen van deze tijd. Hoe kunnen wij ons hiertoe verhouden. Een machteloos gevoel bekruipt mij soms, waar gaat de wereld naartoe, hoe ziet de toekomst eruit. Soms sluit ik mijn ogen hiervoor, dan durf ik het niet te zien. Maar dan fluistert er een zacht stemmetje in mijn oor, dat over hoop spreekt. Deze hoop komt voort uit een liefdevolle verbinding met onszelf, de ander en de aarde. Zolang we deze verbinding blijven houden spreekt er hoop.

Ik kijk door de spleet van gordijnen van een nieuw toneel. Een toneel waarin de kosmische dans van het bestaan zich voor mijn ogen afspeelt, waar ieder zijn rol heeft en waarin ik mijn rol mag gaan ontdekken. Het is een grote, nieuwe wereld maar een innerlijk vertrouwen dat dit jaar werd geplant begeleid mij nu in de weg die ik bewandel.