Toen Bernard Lievegoed de Vrije Hogeschool oprichtte, in 1971, was het nog niet mogelijk om een tussenjaar te volgen. Je kon in die tijd echter wel heel lang studeren, op kosten van de staat. Dat was echter geen oplossing voor studenten die niet wisten wat ze nou echt wilden met hun leven. Ze werden in veel gevallen ‘eeuwige studenten’, die van de ene naar de andere studie oversprongen, maar die daar uiteindelijk niet gelukkig van werden. Onzekerheid lag op de loer, en het gevoel geen echte bestemming te zullen vinden in het leven.

Bernard Lievegoed gaat er vanuit dat er voor iedereen een bestemming is. Diep van binnen ken je die bestemming ook, of in ieder geval voel je aan wanneer je stappen moet zetten. Dan moet je echter wel naar die innerlijke stem durven te luisteren, die intuïtie durven te volgen. Verwachtingen van de maatschappij, van jezelf, en van ouders, familie, vrienden en bekenden kunnen in de weg zitten. Dat de mogelijkheden in Nederland qua studies zo divers zijn maak het ook niet makkelijker.

De Vrije Hogeschool maakt je vrij van ruis, van dingen die er niet of minder toe doen, om te komen tot de grote vragen: wat raakt jou echt? Waarin ben je anders dan de meeste andere mensen (de alteriteit)? Wat wil en kan jij betekenen en voor wie? Bijna iedereen wil iets bijdragen aan de wereld, betekenis hebben, er niet allen voor zichzelf zijn. Een bestemming vinden dus, zingeving. Daarmee gaan we willens en wetens uit van een positief mensbeeld.